Het was geen makkelijke beslissing om na 20 jaar Rabobank mijn baan daar op te zeggen en aan de slag te gaan als wethouder. Drie weken lang werd ik heen en weer geslingerd tussen wel en niet doen. Mijn omgeving was duidelijk: deze uitdaging (kans) mag je niet voorbij laten gaan. Zelf, en vele met mij, hebben gebeden voor goede onderhandelingen en een goede keus. En die is gemaakt en terugkijkend kan ik zeggen dat het inderdaad een goede keus is geweest. Ik ben dankbaar dat ik namens de ChristenUnie/SGP wethouder mag zijn in mijn eigen dorp. Op deze plek bij mag dragen aan de bloei van ons dorp.

Hoe gaat dat nu? De eerste weken was het natuurlijk vooral kennis maken. Zo zijn er diverse sessies geweest met het college om elkaar goed te leren kennen. Goede gesprekken met de diverse ambtenaren die (weer) moeten wennen aan een nieuwe bestuurder. Kennismaken met inwoners, diverse belangengroepen enzovoort. En natuurlijk gaat het werk ook gewoon door. Gesprekken over verkeer (Bergweg dossier, Schaerweijdelaan) duurzaamheid (plannen van Samen Duurzaam Zeist), Zeist West waar ik wijkwethouder van ben (o.a. De Clomp), dossier die spelen vanuit de regio (mobiliteit/duurzaamheid), een veelheid van onderwerpen is voorbij gekomen. 

Natuurlijk komen er ook vervelende zaken langs. De overlast van de Eiken processie rups, de Japanse Duizendknoop, de droogte. Maar het mooie is dat samen met de ambtelijke organisatie we er aan werken om het goede voor Zeist te doen, Zeist te laten bloeien voor alle inwoners. En dat maakt het werk bijzonder.

Het zomer reces heb ik, naast vakantie, gebruikt om veel te lezen. Vrijwel alle nota's en visie die binnen mijn potefeuille vallen heb ik doorgenomen. Wat hebben we afgesproken en wat missen we nog? We zijn nu op weg naar 'de maaltijd van Zeist'. Ik hoop daar veel goede initiatieven en ideeën te horen van onze inwoners die bijdragen aan de bloei van de gemeente Zeist. Ik hoop van harte dat u mee doet met 'de maaltijd'!